Listy St. Mierzwy
List z więzienia prawdopodobnie przy ul. Montelupich w Krakowie
kartka o wymiarach 210 mm x 297 mm, gładka, dwustronnie zapisana ołówkiem kopiowym (CM)
Kraków, dn.19.V.47.
Kochana Haluś!
Dziękuję Ci za wiadomości z domu, bardzo mi przykro, że nie wszystkie pomyślne - myślę o chorobach dzieci i o Twojej chorobie. O mnie się nie martw, moje zdrowie liche, ale jeszcze wytrzyma!
Piszę dlatego, żebyś się nie martwiła paczkami, bo jak dotąd, miałem wszystkiego dosyć. Lekarstwa dobre są i bardzo mi pomagają, ale co za dużo to niezdrowo...! Dlatego posyłaj mi tylko: ¼ kg cukru, 15-20 dkg masła, trochę twarożku z zieleniną, czasem ovomaltiny lub jemaltu i to wszystko. Acha - i trochę tytoniu lub dwie paczki papierosów. Jest mniej, to mniej palę. Odesłałem jedną puszkę z jemaltem dlatego, że dostałem ich kilka i bałem się, że się zepsuje, a w domu dzieciom się przyda. Mam w tej chwili 2 puszki ovomaltiny. A więc nie martw się i nie wymyślaj mi, że grymaszę!
Jadwisię weź koniecznie do lekarza i zajmij się jej gardłem, bo może być później źle. Że Wojtuś się poprawił ze zdrowiem, to się cieszę, bo Tobie się ulży. Zajmij się Swoim zdrowiem i dzieci, a reszta niech poczeka.
O śmierci Adama słyszałem od Michaśki Szadkówny z Tarnowa, niech jej popytają o szczegóły. Miał tu zginąć, w Krakowie, zamęczony przez Gestapo. Szkoda byłoby kosztów na takie poszukiwania - skoro do tej chwili nie dał znaku życia, a wiadomości są tego rodzaju o jego śmierci.
Bluzkę daj Staszkowi, niech się uczy i nadrobi stracony czas przez wojnę. Mógłby znaleźć mieszkanie w Bursie akademickiej (ul. Garbarska) po wakacjach. Pomogłabyś mu w tym.
Jankowi, w jego kłopotach i chorobie, jeżeli możesz czasem coś posłać - zamiast mnie - to dobrze. To tyle. Moja sprawa ma wkrótce ruszyć z miejsca, więc czekam.
Chłopcom poślij ode mnie pozdrowienia - myślę o nich stale i tęsknię - za Wami nie mniej. Pozdrawiam Was i całuję serdecznie - całą rodzinę Twoją i moją pozdrów też.
Pa tatuś
Adres: Helena Mierzwa
ul. Bogdana Zaleskiego 6/12
Kraków
